2022-05-19 Donderdag Sleutel - Redwoods - campingzoektocht

Vanochtend zou onze slotenmaker naar de camping komen. Om 10.30 nog niet... We werden ongeduldig. 
Geen bereik, ook telefonisch niet, maar sms-en lukte wel. Direct kregen we antwoord. Onze Anthony was al vanaf drie uur vannacht ziek en het kostte hem moeite om het huis uit te komen, maar zou laten weten wanneer hij kwam. Zucht! Tja daar zit je dan in een donker bos met gelukkig een zonnige speeltuin. Nog maar eens ge-sms't: als je ziek bent geen probleem dan zoeken we wel een ander. Als je wel nog komt dan uiterlijk 12.30 anders hebben we niets aan onze dag. 
We hadden al bijna de moed opgegeven, maar om 12:05 stond ie daar opeens springlevend! Niets gemerkt van ziekte😆 In een kwartier had hij het restant van de sleutel eruit gepeuterd. We kregen twee nieuwe sleuteltjes en waren $80 armer. 
Maar onze luiken kunnen weer open. Het belangrijkste was ons schoenenluik én het luik waar de afvoerbuis van onze vuilwatertanks in zaten. Toch prettig om die om de zoveel dagen te legen. 

Eindelijk weer in beweging.
Helaas veel wind en veel wegwerkzaamheden. 2 uur gereden en we waren bij het Redwoods visitorcenter. Daar een wandeling van 6 km uitgezocht. Eerst naar de big tree, toen de Cathedral-trail gelopen. Niet te geloven hoe gaaf alles was. Jeetje wat een bomen, echt alles was gigantisch groot en hoog. Wat zijn wij mensen toch klein. Op de foto's komt het niet half zo mooi over. 

Daarna op zoek naar een camping. Deze keer viel dat tegen. Bij de Big Lagoon een vreemde rommelige Statepark campground met ontzettend veel koude wind. De volgende was vol. Dan maar een commerciële, dat waren afzetters. $50 voor een mooie camping maar niet eens gebruik van wc en douche. Gelukkig daarna was er eentje met eigenlijk alleen voor twee nachten plek, maar 1 nacht kon ook😝.

Dick had bedacht om na het eten nog een wandelingetje te maken. Langs de baai, dan naar stadje Trinidad. 
We kwamen in een bos, de zon ging bijna onder en er was geen bewegwijzering. Even prachtig uitzicht gehad vanaf bos, ik denk 30 meter boven het strand, naar de zee. Verder kleine kronkelpaadjes brrrr en dan weet je dat het schemerig en donker gaat worden. Natuurlijk geen internet om te bekijken waar we waren. Dick had een grote glimlach en ik een grote boze frons op mijn gezicht 😳. Gelukkig vonden we weer de weg en zijn we toch weer veilig thuis gekomen.🤗