2022-05-24 Craterlake - Toketee waterval

Op de planning staat Craterlake. We zijn benieuwd hoeveel sneeuw er ligt. Het is een kratermeer, het diepstea meer van Amerika.(1943ft ) vorig jaar waren we al bij het één na diepste meer geweest bij Lake Tahoe. Onderweg worden we al blij van een beetje sneeuw in de berm. Als we boven zijn is de sneeuwhoogte langs de weg net zo hoog als onze camper. Op de top (7000ft) aangekomen zien we een grote shovel met sneeuwkettingen de sneeuw weghalen. De gebouwen zijn nog gedeeltelijk ingesneeuwd. 

Het uitzicht op het meer is werkelijk adembenemend mooi. Witte sneeuw blauwe hemel en op het meer zien we nog gedeeltelijk ijs liggen. In het meer zelf is nog een eiland, een ander kratertje. We wilden hier graag wandelen maar vanwege de grote hoeveelheid sneeuw is dat niet mogelijk. Ook de camping is dicht, tja hoe kan het ook anders. 

Dan maar een uurtje doorrijden naar Diamond Lake. Ook daar blijken de campings nog dicht, er ligt inderdaad nog op sommige plekken sneeuw. We zitten nog te hoog. Even nagevraagd bij een hotel en het blijkt dat tot twee weken geleden het daar ook nog echt gesneeuwd had. We kregen de tip om naar Tikotee Lake te gaan. Dat ligt lager en daar zou de Statepark camping open zijn. Toevallig had ik in een gids gezien dat er ook een mooie waterval is. 

Na een half uur rijden kwamen we er aan en gelukkig de camping was open.
We hadden op een bord gelezen hoe de trail liep. Het was nog lastig om het begin te vinden, maar we begonnen te lopen op een smal paadje op een berg. Op een gegeven moment kwamen we bij een driesprong. Nou zijn de Amerikanen niet erg scheutig met goede bewegwijzering en ook hier bleek dat het geval. Op gevoel gingen we rechts. Alleen duurde dat pad zo lang.... Toch maar weer gekeerd. Dan maar bij de driesprong naar links, tja daar kwamen we bij de weg uit. Voor de zekerheid toch die maar gevolgd. Uiteindelijk kwamen we opeens toch bij het echte begin van de toegang tot de waterval uit. Heel wat trappen op en neer en jawel: gevonden, hij was prachtig! 
De wandeling zou een uur duren, het werd bijna twee uur. Maar met mooi, warm weer maakt dat natuurlijk allemaal niet uit. Op de terugweg hebben we stevige takken meegenomen om eens een kampvuur te maken.  Het is een zachte avond. Buiten gegeten, kampvuur ernaast..... wat wil een mens nog meer.