2022-05-29 John D. Fossil Clarno - Wind💨

Het is een onstuimige dag geworden, maar laat ik bij het begin beginnen.

Gisteravond heeft het nog eventjes flink geregend. We hadden afgesproken dat als het vanochtend droog zou zijn, we toch nog naar de Clarno unit van John Day Fossil zouden gaan, want dan hebben we ze tenminste alle drie gezien. Gisteren was dat eigenlijk de bedoeling maar ja er kwam een rodeo voorbij, jihaaa! Dus: 16 mijl heen.

Het was een koude ochtend van rond de 8°C. Bij de Clarno unit waren imponerende cascade rotsen waar je fossielen zou kunnen zien in de rotsen. Het is goed dat er wat informatiebordjes bij stonden anders hadden we de fossiele blaadjes en boomstam niet kunnen ontdekken 😁. 

En weer 16 mijl terug. 
Nu konden we voor het gevoel weer verder met de reis. We zouden naar Cottonwood gaan, want daar was een state Park camping. 
Wat we van tevoren niet eens een beetje hebben kunnen bedenken was dat deze trip héél anders was dan alle vorige. Dick kan nu, behalve buschauffeur worden, ook zo aan het werk als kapitein op een schip🤣. De omgeving werd opeens heel anders. Een grote vlakte met ongelooflijk ver uitzicht..... Maar ook met ongelooflijk veel wind💨.  We reden of bovenop de vlakte of in de uitgesleten canyons wat heerlijke tochtgaten waren. Het tochtte in de camper zo erg aan Dick zijn kant dat zijn linkerkant helemaal koud werd. 
Vlaktes vol met (nog groene) korenaren of graan, gigantische silo's waar het graan in kan, we hebben het idee dat we door één van de graanschuren van Amerika reden. Er waren ook echt honderden en misschien wel duizenden windmolens (geen idee waarom ze ze nu juist daar hadden neergezet...🙄)

Bij Cottonwood aangekomen was het ook compleet anders dan wat we hadden bedacht. Bij de naam alleen al denk je aan katoen/hout/bos toch? Hier dus niets van dat alles. Het lag weliswaar in een canyon, het was er ook mooi, maar alle plekken op de camping hadden een schutting vanwege de wind😝. Onze camper stond zelfs te schudden op de parkeerplaats.
We hebben er nog even de benen gestrekt, een broodje gegeten en besloten toch maar verder te gaan naar Briggs, een stadje aan de Washington rivier. 

In Briggs aangekomen hebben we een campingplek gevonden. Het zonnetje schijnt, maar de wind blaast nog steeds flink.